Сауран – қамал қабырғалары сақталған ортағасырлық қала. Сан қилы тарихы бар қала өңірдің әкімшілік орталығы ғана емес, сонымен қатар медреселер мен білім беру орындары бар рухани-мәдени орталықтың да қызметін атқарған. Бұған дәлел археологиялық қазба нәтижесінде табылған құрылыс қалдықтары мен ортағасырлық саяхатшылардың жазбалары.
Сондай жазбагерлердің бірі — тимуридтер мен шайбани билеушілерінің сарай жазбагері болған парсы ақын-жазушысы Зейнаддин Васифи (1485-1566). Ол өзінің «Таңғажайып оқиғалар» еңбегінде Иассы, Сауран жөнінде деректер келтіреді. ХҮІ ғасырдың 30 жж. Сауран қаласына келген Зейнаддин Васифи Сауран қаласында мешіт-медресенің тербелмелі мұнарасы бар екендігін айтып, оны әлемнің кереметі деп суреттейді. Зейнаддин Васифидің жазуынша бұл мұнаралар бір-бірімен (жоғарғы жағында) шынжыр арқылы байланысқан. Бір мұнараның ішінде ол шынжырға ауыр бөрене ілініп, салбырап тұрған, егер бөренені қатты итеріп шайқаса мұнара да жайлап шайқала бастаған және бұл қозғалыс шынжыр арқылы екінші мұнараға да өтіп, олар сағат маятнигі сияқты синхронды тербеліске түскен.
Керемет инженерлік шешімдерді пайланып салынған бұл мұнараларды өкінішке қарай тек фотосуреттен ғана көре аламыз. Себебі мұнаралар туралы соңғы деректер ХІХғ. екінші жартысында П.И.Пашиноның жазбасында кездеседі және сол кезеңде бұл мұнаралардың бұзылғанын білеміз. Қазіргі күні медресе қирандысы толық аршылып, реставрацияланып ашық аспан астындағы мұражайға айналдырылған.
А.Тұрсынов — «Әзірет Сұлтан» Ұлттық тарихи-мәдени музей-қорығының тарихи-мәдени ескерткіштерді қорғау инспекторы.
Бөлісу
